Tobias ve Jan’ın öyküsü"Arkadaşım Tobias son zamanlarda oldukça garipleşmeye başladı."

Arkadaşım Tobias son zamanlarda oldukça garipleşmeye başladı. 

Eskiden her gün öğleden sonra beraberdik. Birlikte müzik çalar kaykay yapardık.

Şimdilerde sık sık zamanı yok. Neden bilmiyorum. En azından birden manyak gibi sigara içmeye başladı. Daha 13 yaşında - manyak olmalı!!!

Kendisine neler olduğunu sordum. Bana bağırdı. “Beni rahat bıraksana adamım. Kendim hallederim!” dedi. 

Ama iyi durumda olmadığını biliyordum.

Bu saçma tepkisinden sonra onu yalnız bırakmayı çok düşündüm. Ama belli ki tamamen kontrolü kaybetmişti. 

Kendisine sadece, “Arkadaş olduğumuzu biliyorsun, değil mi?” dedim.

Bir keresinde tek başına otobüs durağında oturuyordu. Yanına oturup bir şey söyler mi diye bekledim öylece.

Sonra birden anlatmaya başladı: “Buna daha fazla dayanamıyorum. Annemin yeni bir erkek arkadaşı var ve bize cehennem hayatı yaşatıyor. 

Aşırı içiyor, annem sıkıntı çıkarıyor, kendisi de annemi dövüyor. 

Sonra sözde her şey tekrar yoluna giriyor. Ama tabii aslında her şey baştan başlıyor. 

Bunları senin dışında kimseye anlatmadım. Zaten kimseyi de ilgilendirmez.”

Bunun üzerine ben: “Bence başkalarını ilgilendirir. Anneni dövmesi kabul edilemez.”

Gençlik kulübünde durumu sosyal işçi bayana anlattık. Bunun üzerine kendisi Tobias’ın annesi ile konuşmaya çalıştı. Ancak kendisi yardımı kabul etmedi.

Dolayısıyla Tobias’ın evindeki tantana şimdilik devam ediyor.  Ancak kendisinin durumu biraz daha iyi. Artık en azından tüm bunlar hakkında konuşabiliyoruz.

Sonra birlikte kaykay yapıyoruz ya da müzik dinliyoruz.