Leo’nun öyküsü"Annem kendisini kelimenin tam anlamıyla yerin dibine sokuyor.“

Okuldan sonra neredeyse her zaman arkadaşlarla sokaklarda takılıyoruz. Eve gitmeyi sevmiyorum. Mümkün olduğunca uzun süre dışarıda kalmayı tercih ediyorum.

Evde sürekli gerginlik var. Babam işsiz kaldıktan beri durum daha da vahim. Eskiden okuldan sonra en azından birkaç saat ondan kafam rahat kalıyordu. Ama şimdi bütün gün üçlü koltukta, televizyonun önünde takılıyor. Odaya biri girdiğinde pek dönüp bakmıyor. Artık onda iş kalmadı.

Annem halen iş sahibi. Eve geldiğinde asıl tantana kopuyor. Babam alışverişe gitmediği ve bulaşıkları yıkamadığı için dırdır ediyor. Her şeyi yapsa da, kendisine laf söylemek için bir neden buluyor. 

Annem kendisini kelimenin tam anlamıyla yerin dibine sokuyor. Kendisine işe yaramaz diyor. “Yoluna sokabildiğin tek bir şey yok” diyor yüzüne. “İşe yaramazın teki olduğunu ve öyle kalacağını hep biliyordum” diyor; dırdır edip duruyor. Buna duymaya daha fazla tahammül edemiyorum. Bazen o denli bağırıyor ki, komşular her şeyi duyabiliyor. Bence bu utanç verici.

Eskiden annem sadece babama hakaret ederdi, ama şimdi evde olduğumda ben de payıma düşeni alıyorum.

Sokakta da kendisine laf edip duruyor. Başka insanların, babama nasıl davrandığını görmeleri umurunda değil. Böyle zamanlarda gözümü çevirip öfke gözyaşlarımı tutmaya çalışıyorum. Babam hiç kendini savunmuyor. Neden bütün bunlara tahammül ettiğini bilmiyorum.

Eskiden annem sadece babama hakaret ederdi, ama şimdi evde olduğumda ben de payıma düşeni alıyorum. Ben de onun gibi bir beceriksiz, değersiz ve soytarıymışım. 

Bir keresinde beni bu şekilde iyice payladığında evden kaçtım. Kapıyı çarpıp gittim. Dışarıda kime gidebileceğimi düşündüm. Sonra arkadaşım Felix’e gittim. Annesi gerçekten hoş bir insan. Bana, kabul edersem, bana yardımcı olacağını söyledi. Ben de tamam dedim. Annemin sürekli dırdır etmeyi bırakmasını ve babamın bir işe girmesini istiyorum. 

Felix’in annesi benim için Gençlik Dairesi’ni aradı ve onlara durumumu anlatarak yardıma ihtiyacım olduğunu söyledi.

Birkaç gün sonra Gençlik Dairesi’nden bir kadın arayarak onlara uğrayıp sorunlarım hakkında konuşmak isteyip istemediğimi sordu. Gençlik Dairesi’ndeki kadın, annem de dahil hepimizin tekrar kendimizi iyi hissetmemiz için destek olmak istediğini açıkladı. Kabul ettim ve bir görüşme tarihi kararlaştırdık. Bize birileri yardımcı olabilirse mükemmel olur.